23 Şubat 2017 Perşembe

Keklik

Keklik
Keklik sülüngiller familyasından, ticari potansiyele sahip, 14 alt grubu olan, çok bilinen ve yetiştirilen süs kuşlarından biridir. (Degraf ve ark. 1991, Garrison ve ark. 1977) Kekliğin anavatanı Güney Avrupa ve Asya’dır (Parkhurst ve Mountney 1988). Dünyada yabani ve  evcilleştirilmiş bir çok keklik türü vardır (Embury 1996). Keklik genel olarak av turizmine materyal olarak yetiştirilir. Fransa, İspanya, Macaristan ve Çekoslovakya gibi bir çok ülkede üretimleri yapılmakta ve üretilen bu hayvanlar özel avlaklarda avlandırılmaktadır. Bu ülkeler bu sayede önemli miktarlarda döviz geliri elde etmektedirler. Böyle avlaklar Türkiye'de de kurulmaya başlanmıştır. Örneğin Çatalca ve Nazilli' de kurulmuş özel avlaklar, bu sektörün Türkiye'deki ilk örnekleri sayılabilecek niteliktedir (Çetin ve ark. 1997) Bu avlaklardaki keklik türü kaya kekliğidir (Kırıkçı ve ark.1999). Ülkemizin ekolojik şartları av alanları kurulması için uygundur. A.B.D.’ ne 1951 yılında İzmir’den keklik götürülmüş ve 4 ayrı bölgeye (New Mexico, Arizona, Utah ve Nevada eyaletleri) salınarak adaptasyon çalışmaları yapılmış ve o bölgede bu keklikler ''Türk kekliği'' (Alectoris graeca kleini) olarak adlandırılmıştır (Wayne 1957).

Keklikler, bıldırcına nazaran daha fazla canlı ağırlığa sahip olmalarından dolayı et üretimi içinde yetiştirilebilirler (Kırıkçı ve Çetin 1999). Erkek ve dişi kekliklerde karkas ağırlığı canlı ağırlığın % 73.5’i, toplam pişirilmiş et verimi ise karkas ağırlığının % 80-85’i kadardır. Derili pişmiş etin, % 25 HP, % 5 ham yağ ve % 69 su ihtiva ettiği tespit edilmiştir (Gertonson ve ark. 1974). Porsiyon olarak tüketime uygun olduklarından restoranlar için ideal bir hayvandır. (Parkhurst    ve    Mountney    1988).    Beslenme    ve yetiştirme kolaylığından dolayı keklikler, süs kuşu meraklıları için de iyi bir başlangıç kuşudur (Cowell 1999)

Kınalı Keklik
      
Hind kekliği olarak da bilinen kınalı keklik (Alectoris Chukar) dünyada en yaygın bulunan ve ticari üretime en iyi adapte olmuş keklik türüdür ve sürekli avlanma neticesinde sayısı sürekli azalmıştır (Embury 1996).Türkiye'den başlamak üzere Akdeniz adaları, İran, Rusya'nın doğu bölgeleri, Çin ile Pakistan ve Nepal'in Güney bölgelerinde Kınalı kekliğin birçok alt türü tespit edilmiştir (Cowell 1999).

Eskiden kaya kekliğinin alt türü olarak bilinen kınalı kekliğin zoolojik sınıflandırılması şöyledir (Schmit 1976).

Alem                : Hayvanlar (Animalia)
Şube                : Kordonlular (Chordata)
Alt şube           : Omurgalılar (Vertebrata)
Sınıf                 : Kuşlar (Aves)
Alt sınıf             : Gerçek kuşlar (Neornithes)
Takım               : Tavukgiller (Galliformes)
Familya            : Sülüngiller (Phasinadidae)
Cins                 : Alectoris
Türler               : Alectoris gracea (Kınalı keklik) Perdix perdix (Keklik)

FİZİKSEL ÖZELLİKLERİ

Kınalı kekliğe has, başın alın kısmında başlayan karakteristik siyah bant çizgisi, gözlere ve oradan boynun alt kısmına kadar iner. Olgun yaştaki kekliklerin göğüs, sırt ve kanatlar kül grisi renkte olup yanda şerit şeklinde siyah çizgiler vardır. Gaga, ayak ve bacaklar kırmızı renktedir (Biller 1999, Cowell 1999, Embury 1996, Kırıkçı ve Çetin 1999). Erkek kekliklerin ayak ve gaga rengi dişilere göre biraz daha açık kırmızıdır (Biller 1999). Gaga kısa ve incedir. Göz yuvarlağını çevreleyen halka kırmızı renktedir.

Palazların dış uçucu telekleri farklı renk ve şekilde olup bu telekler beneklidir. Dıştaki iki uçuş teleği 2. yılın sonuna kadar dökülmez (Embury 1996).

Boylarının 33 cm, iki kanat arası uzunluklarının 52 cm, kanat uzunluklarının 16 cm ve kuyruk uzunluklarının 13 cm olduğu bildirilmektedir (Çetin ve ark. 1997). Erkek keklikler 550-650 gr ergin canlı ağırlığa sahiptirler (Kırıkçı ve Çetin 1999). Ergin dişiler ise  erkeklerin canlı ağırlığının % 10' u kadar daha düşük bir ağırlığa sahiptirler (Embury 1996, Kırıkçı ve Çetin 1999). Erkek ve dişi keklikler aynı tüy renginde olup, erkekler dişilerden biraz daha iri görünürler (Biller 1999, Parkhurst ve Mountney 1988).

Erkek ve bazı dişilerde mahmuz gelişir. Olgunlaşma başlayınca, genellikle erkekler uzun ve kuvvetli mahmuzlarından tanınır  ancak kekliklerde kesin cinsiyet ayrımı kloakadan yapılabilir (Biller 1999, Embury 1996, Kırıkçı ve Çetin 1999, Parkhurst ve Mountney 1988).

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder