Kur’an, kelime olarak okuma kökünden gelir. Özel isimler bir başka dile tercüme edilseydi Kur’an ‘okunak’ olarak Türkçeleştirebilirdi. Kur’an okunması gereken... mesaj demek olur. Ya da bir mesajın Kur’an olması için okunması gerekir. Okunmayana Kur’an denmesi bir çelişki olmaktadır.
Okumak göz, dil, akıl ve kalp ile yani dört aza ile yapılan bir iştir. Göz görür, dil telafuz eder, akıl tercüme eder ve kalp ona göre tavır alır. Okumak duyuları, algıları bir şeylere sevk eder. Kişiye bir şey yükler, kişi etkilenir.
Okumak dikkat ister. Girmek yasak yazan yere giren kişi yazıyı görse, diliyle tekrar etse bile okumuş değildir. Okumak her zaman yazıyı okumak değil bazen de bir şekli, bir mesajı, bir durumu okumaktır. Susayan birini gören kişi elindeki sudan paylaşmıyorsa durumu okuyabilmiş değildir. Kur’an’ın emirlerini ve yasaklarını okumak da böyledir. Her yerde okunuyor, seslendiriliyor olsa bile işe yaramıyorsa okunmuş kabul edilmesi beklenmemelidir. Kur’an-ı Kerim’in gündemde kalmasının sağlanmasının yanında hayatı belirleyecek güce de sahip olması için çaba sarfedilmelidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder